"back to work"

Ik was 11 of net 12 toen de aller eerste lord of the rings film verscheen. Als paardenmeisje let je altijd, ja altijd, op paarden. En lord of the rings had er nogal een paar! Dan zie je die landschappen, de bergen rivieren en adembenemende vlaktes waar prachtige paarden overheen renden. Voila, voor mij het ultieme recept voor een droom! Op een arabier (mijn favoriete paardenras) in New Zealand rijden...

En dan ben je 25 en zit je na 13 jaar op een droombroeden ein-de-lijk in New Zealand. Dat is niks nieuws inmiddels, alhoewel het land mij blijft verbazen! Elk stukje NZ geeft weer een totaal nieuw uitzicht.

Ik kreeg dus, zie vorige blog, een mailtje terug vlak nadat ik the Animal farm park heb verlaten van een meneer vlakbij Invercargill. En dat zou mijn volgende 'wooffing' job worden. Ik laat je nog even inspanning om in chronologische volgorde te blijven.

Eerst, nadat ik de familie heb verlaten, ben ik twee nachten in Christchurch gebleven, heb drie nachtjes Arthurs Pass gedaan om erna nog 1 nachtje in Chch te zijn. 
En dan zit je in ene weer met je kont in een grote stad. Gek, dat steden plotseling nog groter lijken nu alles verder zo klein is. Nu is dit, na Auckland, ook de grootste stad van New Zealand.. Maar na alle prachtige plekken omringd met natuur is het even wennen om weer in een stad te zijn.
Heb wisselende verhalen gehoord rondom Christchurch. Door de aardbevingen in 2010 en 2011 is Christchurch erg aangetast. En dat is te zien! Je loopt langs ontzettend veel constructie werkzaamheden. Overal wordt wel gebouwd! Het centrum lijkt een echt centrum te missen als je nagaat dat dit toch wel een grote stad is. Toen ik bij Cathedral sq kwam, met een half ingestorte kathedraal, loop je toch wel met aardig wat mensen en toeristen om je heen. En toch hangt er een vreemde stilte. Gek en ook weer logisch als je zoiets ziet, een magnifiek gebouw wat er als een ruïne bijstaat, dat mensen dan stil worden. Een vreemde sfeer dus.

Ik bezocht een kleine isite (VVV) om even een kaart van de stad te bemachtigen. De vriendelijke dame gaf me wat aanwijzingen om bij het museum en de winkels te komen. 'Here you find the containers', zei ze. Dit riep een paar vraagtekens op maar met goede moed liep ik richting de 'shops and containers'(dacht ik). Wat blijkt, doordat de winkels nog niet herbouwd zijn hebben ze veel zeecontainers geplaatst wat nu dus een 'mall' of 'shoppingcenter' wordt genoemd. Bizar op het eerste gezicht, maar slim en praktisch! Het heeft ergens eigenlijk nog wel een leuke sfeer ook!

Eerste avond in het hostel was wennen, stil en rustig. Maar als je alleen reist, ben je echt nooit alleen! In de middag veel leuke mensen ontmoet. S'avonds Christchurch onveilig gemaakt met een divers groepje: Nederland (ik en nog een backpackster), chili, Argentinië en Ierland waren vertegenwoordigd. De dag erna ben ik naar Arthurs Pass gegaan, prachtig berggebied waar de Stray bus niet komt. Dus een mooi excuus om even te gaan. Gewandeld en een Kea gezien, een bergpapagaai waar Arthurs Pass om bekend staat.
Terug naar chch op dinsdag om woensdag door Trevor opgehaald de worden....

Allemachtig wat is dit gaaf! Je hoopt maar, helemaal na Animal farm park teleurstelling, je gaat er niet meer vanuit. Ik kan nog een uur verder schrijven om te beschrijven hoe gaaf het hier is!
Van Christchurch helemaal naar Gore gereden via Dunedin. Lange rit maar goeie kennismaking met Trevor gehad. En dan nu mijn werk: paardrijden!!
Ik krijg drie paardjes onder mijn hoede en die ga ik, samen met mede wooffers en/of Trevor trainen. Endurance is lange afstanden rijden, dus buiten rijden! Het kortste trainings rondje buiten is 12km. En dat ga ik dus 2 keer per dag gemiddeld rijden.
Mijn eerste rit was op Pixie. Een lieve, wat oudere, arabier met een bekend gezicht... Dit paard heeft Trevor gebruikt tijdens opnames van de grote veldslag in het derde deel van Lord of the Rings!
Vandaag bestond mijn werkdag uit het rijden van twee paarden. Kan iemand me even knijpen?;-) ik bedoel, 'ik moet aan het werk' betekend nu dat ik weer een paard moet rijden. Daarnaast heeft hij de meest prachtige paarden die over de hele wereld verkocht en gereden worden. Binnenkort komen er misschien een paar sjeiks om de paarden te bekijken voor een miljonair uit Dubai. Zijn niet zomaar een paar Arabieren dus. Hier zit ik dus, Cosy dell Arabians, en het ik geloof het zelf niet eens nog!

Was van plan om het eerste weekje af te wachten en dan te kijken of het echt wel "leuk" zou zijn... Nu is een maand bijna te kort. Jup, i'm living the dream!