This Could Be Paradise..

"Wanneer komt je nieuwe blog?", krijg ik af en toe te horen. Maar het schrijven van een reis blog kan nog aardig lastig zijn merk ik steeds weer. En nee, echt niet omdat ik gebrek heb aan belevenissen: verre van! Maar hoe beschrijf je zo ontzettend veel belevenissen? Hoe beschrijf ik wat ik ervaar, zie en hoor? Wat ik doe kan, maar het gevoel of de sensatie? Want hoe beschrijf je het meemaken van Paradise?

Dus een poging wagen.. Ik kan aardig lang doorgaan als ik wil. Dus ik probeer het beknopt te houden. 

Mijn eerste gedeelte van mijn reis zit er op, sterker nog, twee gedeeltes van mijn reis zitten erop. Mijn workaway bij Willow Therapy Farm zit erop. De twee maanden ' back to basic' zijn omgevlogen! Ik kom nog terug, de laatste week/dagen van mei, voor ik terug vlieg, kan ik nog even daar slapen. Een tot ziens met Debbie dus op Auckland Airport. Gedeelte 1 en gedeelte 2: het was de bedoeling dat dit naadloos in elkaar over zou lopen. Een geweldig weerzien met mijn lieve grote zus, een korte ontmoeting met Aifa en Debbie en vervolgens de tot ziens en samen met Aif vliegen naar Nelson: dat was het plan athans. Helaas, de 100 min overstap op Auckland was inderdaad te kort. Dus ik moest alleen naar Nelson vliegen :(. Aifa en Debbie hebben elkaar ontmoet, terwijl ik al aan het vliegen was, op het vliegveld en Aif kwam anderhalf uur later dan eindelijk naar Nelson toe. Hier wachtte Sanne en haar familie op ons. Sanne is een vriendin van Aifa, die 12 jaar geleden geemigreerd is naar New Zealand. Voor hun dus een zeer bijzonder weerzien wat voor beide een lang gekoesterde wens was:)

We zijn ongelofelijk gastvrij ontvangen en hebben in de twee weken dat Aifa in New Zealand was ons veel laten zien. Aif en ik begonnen om naar Kaikoura te rijden. Een prachtige rit! Tijdens het rijden kwamen we langs Pelorus Bridge: een locatie van de Hobbit film! De rivier ging iets langzamer, maar we konden bijna de Hobbits in hun wijnvaten door de rivier heen varen.. prachtig! En dan donderdag 12 februari, dankzij mijn lieve zus mocht ik met haar de whale watching gaan doen... wauw! Wat een ervaring, je hoopt op iets, maar krijgt een walvis te zien met de welbekende staart, de albatros en een groep dolfijnen die zo groot is dat je van gekkigheid niet meer weet waar je moet kijken. Chickenskin! (ik weet dan het niet klopt, blijft alleen leuk :-)).

Vrijdag nam Sanne ons naar Frenchpass, een prachtige rit waar je wederom ogen te kort komt om alles in je op te nemen. En dan het weekend..

Stel je eens voor: je wordt wakker in een tentje. De nacht heb je heerlijk geslapen, was koud maar echt gekampeerd. je stapt je tentje uit en moet eigenlijk even wakker worden nog. Koffie drinken en even wennen aan het licht. Dan zegt iemand: 'ga maar even naar het strand' (gezien het strand op 1 min lopen is). Maar je wilt nog even wakker worden dus je zegt 'ik wacht nog even hoor, eerst koffie'. Dan hoor je ' ga nou! Koffie kun je ook hier doen. gewoon even erheen gaan'. Dus vooruit denk je, dan ga ik maar even kijken. Je sloft met je koffie in de hand naar het strand. Je komt aan en knippert even met je ogen om je ogen aan het licht te laten wennen... en dan... 

En dit is dus precies het gene wat je niet onder woorden kan brengen. De sensatie, het gevoel, het geluid... Je voelt de warmte van de ochtendzon je lichaam opwarmen. Je hoort zacht het geluid van een kabbelende zee. Je voelt het zand onder je voeten zachtjes schuren. (en vergeet het proeven van de koffie niet). maar wauw! We kampeerde bij de Abel Tasman, wat ze ' The golden bay' noemen. En een Golden Bay it is! Goud zand met blauwe zee; This Could be Paradise!

Het waren twee heerlijke, geweldige weken!! Samen met Aifa ontzettend veel beleefd, het was heerlijk om zoveel met mijn grote zus te kunnen zien en ervaren. Ik kijk er nu al naar uit om terug te komen en samen weer na te genieten.. Tevens ontzettend dankbaar voor wat we dankzij Sanne en haar familie allemaal mochten doen!

Nu, inmiddels, begonnen aan fase 3. Fase 2, met Aif, is zaterdag afgerond op het vliegveld in Nelson. Fase 3 gaat nu woensdag officieel beginnen, afgelopen vrijdag een nieuwe workaway plek gevonden op een Animal Farm Park in Kaikoura! Binnen bijna 12 uur geregeld, dus ik ben benieuwd:) Nu drie nachten in een Hostel verbleven. De duitsers noemen NZ al NG: New Germany. Eerste avond aan de eet tafel was ik omringd met ik gok 20 Duitse Work nd Holiday'ers. Erg populaire bestemming dus voor onze buren. Aardige meiden op mijn Dorm, blijft bijzonder dat je na 3 dagen al zoveel mensen hebt ontmoet en leuke contacten hebt gelegd.

Nou, beknopt maar alsnog mis ik veel van alle belevenissen. Het is simpel weg niet allemaal te beschrijven. Met wat beter wifi ben ik nu hopelijk wat vaker in staat meer foto's te uploaden.

Lieve vrienden en familie, ik geniet zo erg! Het was even slikken zaterdag, eerste moment van heimwee gehad. Maar dit land is simpel weg te adembenemend mooi om daar nog lang bij stil te kunnen staan. Ik zit bijna op de helft, de tijd vliegt. Morgen begint mijn fase 3; spannend maar ook weer o zo leuk!

Heel veel Liefs